πορορραγής

-ές, Ν

βοτ.

1. διαρρηκτός

2. φρ. «πορορραγής κάψα»

βοτ. τύπος ξηρού διαρρηκτού καρπού, κάψα που ανοίγει σε προκαθορισμένες θέσεις τού τοιχώματος τής ωοθήκης με πόρους από τους οποίους απελευθερώνονται τα σπέρματα.